Mersin Haber/ Son günlerde tüm Türkiye’de sokaklar, caddeler, televizyonlar, gazeteler bir anne ve çocuğun birbirlerine sımsıcak bakışlarıyla doluyor. Bu fotoğrafın yanında da ‘önce çocuklar iyileşsin’ satırları yer alıyor. Bu fotoğraf 2 yıl önce başlayan bir mücadelenin simgesi haline gelen mutluluğun fotoğrafı. Özlem anne tam 2 yıldır, durmadan dinlenmeden yavrusu için LÖSEV ile el ele lösemiye karşı savaş veriyor. Bu Anneler gününde Özlem Anne çocukları Lösemi ile mücadele eden tüm anneler için minik Asya ise kendi gibi bu savaşı veren kardeşlerine umut olmak için sesleniyorlar, “Bağışlarınızla Önce Çocuklar İyileşsin” …
Adı Asya, henüz 6 yaşında. 2 yıldır verdiği
mücadele ise yaşından büyük. Annesi Özlem, Zonguldak’ta 4 kişilik çekirdek bir
ailede, pırıl pırıl iki kız çocuğu annesi. Özlem Hanım ve minik Asya’nın hayat
yolculuğu, LÖSEV - Lösemili Çocuklar Sağlık ve Eğitim Vakfı ile 2019 yılında
kesişti. Lösemi teşhisi alan Asya’nın mücadelesi, LÖSANTE Çocuk & Yetişkin
Hastanesi’nin büyük camlı odalarından birinde, Ekim 2019’da başladı. Minik
Asya’nın lösemi teşhisi aldığı an ve LÖSEV ile başlayan yolculuğunu Özlem Anne
şöyle kaydetti,
“O an dünya başımıza yıkıldı”
“Kuş gibi kanatlanıp uçan, arkadaşlarıyla oyun oynayan, hiç yorulmayan çocuğum yoruldu, güçsüz kaldı… Kanımızı verdik, bir anons geçtiler, ‘Asya Kocakaplan’ın ailesi, lütfen doktor odasına!’ o an dünya başımıza yıkıldı. LÖSANTE’ye geldiğim an çok değişikti her hastanede olmayan bir şey vardı burada. Çocuğumu ilk kez tekerlekli sandalyede ve acil kapısında gördüğümde, nasıl bir yere çıkacağım dedim, bir hastanede ilk defa kalıyordum. İlk defa bir kişiye refakat ediyorum bir de bu benim kızım. O kapılar açıldı, içeri girdim herkes rahat, sanki bu hastalığın adı yoktu burada.Ben neredeyim derken hemşireler ‘517 numaralı oda sizin odanız’ dedi. Oda kapısı açıldığı zaman başka bir dünya mı burası dedim ve 33 gün o odada kaldık. Allah razı olsun çok güzel ağırlandık. Hemşirelerimiz, doktorlarımız el üstünde tuttular bizi. Tedavimiz başladı, yoğun ve zor bir süreçti. Ama bu gücü bana LÖSEV - LÖSANTE Çocuk & Yetişkin Hastanesi ve yavrum verdi. Kızımın çok güçlü olduğunu ilk defa gördüm ve dedim ki ne kadar güçlü bir çocuk yetiştiriyorum. Sonra şehir dışından geldiğimiz için LÖSEV- Lösemili Çocuklar Köyü’nde konakladık. Orada da bir evimiz oldu. Her şeyi vardı; bir ev sıcaklığındaydı ve hiç yabancılık çekmedik.“
0 Yorumlar